Daar zitten we dan, onze vrijwilligers willen wel maar behalve oefenen kan er niet gevaren worden. Vervelend maar meteen ook een kans om tijd te besteden aan onderhoud. Er moet het nodige gebeuren aan de Zeldenrust en de steiger in St Agatha heeft ook veel geleden van het laatste hoogwater. We maken een plan voor de werkzaamheden en verdelen de vrijwilligers zodat we onze krachten goed kunnen benutten. Jaap, Wim en Geert gaan als eerste de Zeldenrust aanpakken.
Maar dan gaat het meteen al een beetje mis want ons pontje is met zijn 5000 kg gewicht te zwaar voor de constructie van de geleende hellingkar. Alles stort in en dan moet er eerst goed nagedacht worden. De mannen buigen zich met de lokale smid over het probleem en er wordt een demontabele oplossing geboren. Als de kar vrij is kunnen wij dan onze eigen steunen daar tijdelijk opzetten om het bootje het water uit te halen en op de kant alle nodige werk uitvoeren.
En dan is het wonderbaarlijk eenvoudig om de Zeldenrust droog te zetten. De steunen zijn oersterk en kunnen het gewicht makkelijk dragen. Goed schoonspuiten en dan gaan de mannen aan de slag.
De hele romp wordt netjes in de verf gezet, onderkant in de aangroeiwerende verf tegen de mosselen en de schroef moet er af. Met goed gereedschap en een brander om te verhitten is dat na een klap met de hamer een fluitje van een cent.
De schroef heeft de laatste jaren het nodige geleden want wij moeten altijd aanleggen op plaatsen waar het water maar kniediep is en de schroef knalt dan ook vaak op het grint en keien. Op de foto is duidelijk te zien dat de nodige happen en rafels in de schroefbladen zitten. Gelukkig is het brons en dat is taai, breekt niet af en is makkelijk te repareren.
Daarvoor gaan we naar een van onze sponsoren in het verre Dordrecht, Jooren Schroeven en die fiksen dat op afspraak terwijl je wacht.
Het verfwerk vlot goed en een paar dagen later staat de Zeldenrust te blinken op de kar. Dan bedient Jaap de lier terwijl Wim de kar netjes recht de helling af stuurt en ons pontje glijdt weer in zijn natte element voor weer een paar jaar vaarplezier. De eerste boeking voor het najaar is al binnen, maar door de coronamaatregelen mogen wij maar enkele passagiers op gepaste afstand meenemen. Als we maar kunnen varen, onze schippers trappelen van ongeduld.
Met dank aan de watersportvereniging in Heumen en de eigenaar van die mooie en sterke hellingkar.